Рождения 21.08.1871 (1869?)г. Уроженец Спб. Образование: 2-й Московский кк, ПВУ (1890). Изучал право в Петербургском университете и археологию в в институте археологии. Служба в РИА: с 1890 по 1907, с 1914 по 1917. Офицер л.-гв.Измайловского полка (?). Доброволец в период РЯВ. В 1917 полковник на немецком фронте. Один из организаторов Войска Польского.  Генерал Войска Польского. Скончался в 1935 году. Материалы для справки представлены В.СУХОРУКОВЫМ и Д.НИКОЛАЕВЫМ.

 

Авторы сайта будут благодарны за помощь в переводе на русский биографических данных офицера:

 

Po rewolucji 1917 organizator i dowódca Legii Oficerskiej i Brygady w I Korpusu Polskiego na Wschodzie (w Rosji). Następnie dowódca Brygady Piechoty – ranny i kontuzjowany w 1918 pod Toszycą. Po rozwiązaniu Korpusu osiadł w majątku rodzinnym na Litwie.

Od stycznia 1919 służba w formacjach wielkopolskich: organizator i dowódca 1 pułku strzelców późniejszy 1 Pułk Strzelców Wielkopolskich, dowódca Grupy Wojsk Wielkopolskich, dowódca I Brygady w 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich dowódca 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich IX.1919 – 20.IV.1921 dowódca Okręgu Generalnego Białystok od 20.IV.1921 r. (dekret Nr L. 2828 Naczelnego Wodza z 20.IV.1921 r., Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 18 z dnia 7.V.1921, pkt 675) zastępca dowódcy Wojsk Litwy Środkowej, dowódca Wojsk Litwy Środkowej i Grupy Operacyjnej "Bieniakonie", dowódca Okręgu Wojskowego Nr III w Grodnie, urlop zdrowotny, dowódca Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie (od 19 VIII 1923), 31 marca 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego awansował go na generała dywizji ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 6 lokatą[1]. 14 grudnia 1925 mianowany został szefem Administracji Armii. I wiceminister spraw wojskowych – szef Administracji Armii (od VII 1926), inspektor armii w Warszawie (2 VI 1931 – 3 IV 1935). Po przejściu w stan spoczynku mieszkał w prywatnym dworze w m. Punżanki, gdzie w 1935 r. wybudował rodzinną kaplicę pw. świętych Kazimierza i Wincentego. Po śmierci pochowany na cmentarzu w m. Balingródek, a po zakończeniu budowy kaplicy został w niej pochowany razem z żoną Wincentyną Prewyst-Kwinto, synem i córką Marią. Ordery i odznaczenia [edytuj]
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych – dwukrotnie Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej Krzyż Oficerski Wyższy Legii Honorowej (Francja).

Авторы сайта будут благодарны за новые сведения о жизни офицера.